Zbogom, žohari!
Vladimir Đurđević
Režija:
Slađana Kilibarda
Glumci:
PIŠONJA...............................................................IVAN ĐORĐEVIĆ
ŽUGA....................................................................DEJAN KARLEČIK
AMILA..................................................................EDIT TOT MIŠKELJIN
NENSI...................................................................SANJA RADIŠIĆ
MURGA DROT....................................................DRAGAN ĐORĐEVIĆ
SLAVKO PJEVAČ...............................................MIRKO PANTELIĆ
GUZONJIN SIN....................................................PAVLE PEKIĆ
LEPI.......................................................................MILJAN VUKOVIĆ
Inspicijent: Jelena Ristić
Sufler: Mirjana Ćuk
Tekst: Vladimir Đurđević
Režija: Slađana Kilibarda
Scenografija: Zorana Petrov, Slađana Kilibarda
Kostimografija: Marina Sremac
Scenski pokret i koreografija: Vera Obradović
Dizajn svetla: Svetislav Calić
Saradnici na govoru: Egon Savin i Milivoje Simo Batinica
Izbor muzike: Slađana Kilibarda
Muzički saradnik (aranžmani): Mileta Grujić
Video rad: Digital stil
SLAĐANA KILIBARDA rođena je 11.9.1968.g. u Zagrebu. Nakon gimnazije diplomirala je biologiju je na zagrebačkom PMF-u, radila kao srednjoškolski profesor i bavila se dramskom pedagogijom. Godine 1999. upisuje kazališnu režiju na FDU u Beogradu, u klasi profesora Egona Savina i Ivane Vujić. Bavila se suvremenim plesom, a od 1995. članica je Zagrebačkog glumačkog studija u kome se, uz pomoć braće Vajevec, upoznaje sa glumačkom metodom Leea Strasberga (razni seminari u Grožnjanu, Lošinju, Ljubljani i Zagrebu). Tijekom studija asistirala je brojnim eminentnim redateljima (D.Mijač, E.Savin, A.Popovski, B.Miljković, S.Banović, M.Nadarević, M.Lolić...), a radila je i kao lektor za hrvatski i srpski jezik na filmu i u kazalištu. Režirala je krajem 2008.g. 15 epizoda humorističke serije „Zauvek mlad“ produkcijske kuće NIRA. Na Radio-Beogradu je režirala radio-drame: „Tuba“ Nataše Drakulić (2006), „Patriota“ vizantijsku satiru nepoznatog autora (2007), „Vukovi“ Alfreda Brusta (2008), „Raspra“ Pjera Marivoa (2009), „Sačuvaj valcer za mene“ Vesne Perić (2010). Samostalne režije: Alfred Brust „Vukovi“ (ispit treće godine na FDU, listopad 2002) Predstava igrala u Narodnom pozorištu u Beogradu. Gostovala 2003. na Međunarodnom studentskom festivalu TEST 4 (kazalište ITD) u Zagrebu; Dušan Cvetić „Priča o Džipsiju Trolmanu“, Atelje 212 (premijera: 10. travanj 2004. - ekranizacija RTS/ TV TEATAR); Maja Pelević „Ler“, Narodno pozorište/kazalište/népszínház, Subotica (premijera: 11. ožujak 2005.); Iva Modli „Savršeni superheroj“, Kerempuh, Zagreb (premijera: 11. ožujak 2006. - kazališni festival Bjelovar BOK); Pjer Marivo, „Rasprava i tako te stvari“, SNP, Novi Sad (premijera: 15. prosinac 2006. - prema časopisu za kulturu BESTSELER uvrštena u pet najboljih predstava u sezoni 2006/2007); Dora Delbianco „Epitaf“, BNP, Zenica (premijera: 1. prosinac 2007. - festival MOSTARSKA LISKA 2008 / Haris Burina - nagrada za najbolju glumačku ulogu festivala; festival BIHAĆKO LJETO 2008); Hasan Džafić „Nevakat“ (Derviš Sušić), BNP, Zenica (premijera: 31. svibanj 2008. - 7. festival BH drame, Zenica 2008./nagrade: najbolji kostim, najbolji scenski pokret; 28. pozorišne/kazališne igre, Jajce, od 6 do 13. lipnja 2009./nagrade: najbolja predstava, najbolji glumac, najbolja mlada glumica); Theresia Walser „Monsun u aprilu“, Narodno pozorište, Beograd, režija javnog čitanja (premijera: 10. travanj 2009.); Petar Mihajlović „Radnička hronika“, Narodno pozorište, Beograd, režija javnog čitanja (premijera: 5. travanj 2010.).
RIJEČ REDATELJA ...ovom inscenacijom i korištenjem zvuka dvaju kultnih sarajevskih bendova („Zabranjeno pušenje“, „Letu štuke“), pokušat ću ispričati priču o tome da rat, nacionalizam i novo društvo nisu donijeli ništa što unapređuje život generacija koje dolaze (sve je ostalo potpuno isto kao i tih ranih devedesetih) - naravno, kroz priču o dva tinejdžera koji „sazrijevaju“ u isto vrijeme kada „sazrijeva“ i društveno-politička situacija koja vodi u propast. Tada je sve bilo jedno „veliko igralište“, gdje su se vodile „razne vrste igara“, a onda su se te „igre“ pretvorile u one „bez granica“. Traju do danas!... ....ovu predstavu posvećujem svome Ivaru, želeći da nove generacije imaju neku puno ljepšu budućnost.........
VLADIMIR ĐURĐEVIĆ rođen je 1977. godine u Beogradu. Završio gimnaziju u Zemunu, studirao mašinstvo, a zatim dramaturgiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Autor je nekoliko radio drama, drame „Ne igraj na Engleze“ (BDP), koscenarista igrane serije „Ono kao ljubav“ (6 epizoda) i scenarista igrane serije „Kuku Vasa“. Drame su mu objavljivane u časopisima Scena i Teatron. Oženjen. Otac devojčice koja je nedavno prohodala. Živi i radi u Zemunu.
REČ AUTORA Zahvaljujem se svojim profesorima, mentorima, Vesni Jezerkić i Stevanu Koprivici na stručnim savetima, strpljenju i vremenu koje su mi posvetili. Posebnu zahvalnost dugujem Egonu Savinu bez čije nesebične pomoći ovaj komad ne bi bio autentičan i dramatičan u toj meri u kojoj danas jeste.
Vladimir Đurđević
Režija:
Slađana Kilibarda
Glumci:
PIŠONJA...............................................................IVAN ĐORĐEVIĆ
ŽUGA....................................................................DEJAN KARLEČIK
AMILA..................................................................EDIT TOT MIŠKELJIN
NENSI...................................................................SANJA RADIŠIĆ
MURGA DROT....................................................DRAGAN ĐORĐEVIĆ
SLAVKO PJEVAČ...............................................MIRKO PANTELIĆ
GUZONJIN SIN....................................................PAVLE PEKIĆ
LEPI.......................................................................MILJAN VUKOVIĆ
Inspicijent: Jelena Ristić
Sufler: Mirjana Ćuk
Tekst: Vladimir Đurđević
Režija: Slađana Kilibarda
Scenografija: Zorana Petrov, Slađana Kilibarda
Kostimografija: Marina Sremac
Scenski pokret i koreografija: Vera Obradović
Dizajn svetla: Svetislav Calić
Saradnici na govoru: Egon Savin i Milivoje Simo Batinica
Izbor muzike: Slađana Kilibarda
Muzički saradnik (aranžmani): Mileta Grujić
Video rad: Digital stil
SLAĐANA KILIBARDA rođena je 11.9.1968.g. u Zagrebu. Nakon gimnazije diplomirala je biologiju je na zagrebačkom PMF-u, radila kao srednjoškolski profesor i bavila se dramskom pedagogijom. Godine 1999. upisuje kazališnu režiju na FDU u Beogradu, u klasi profesora Egona Savina i Ivane Vujić. Bavila se suvremenim plesom, a od 1995. članica je Zagrebačkog glumačkog studija u kome se, uz pomoć braće Vajevec, upoznaje sa glumačkom metodom Leea Strasberga (razni seminari u Grožnjanu, Lošinju, Ljubljani i Zagrebu). Tijekom studija asistirala je brojnim eminentnim redateljima (D.Mijač, E.Savin, A.Popovski, B.Miljković, S.Banović, M.Nadarević, M.Lolić...), a radila je i kao lektor za hrvatski i srpski jezik na filmu i u kazalištu. Režirala je krajem 2008.g. 15 epizoda humorističke serije „Zauvek mlad“ produkcijske kuće NIRA. Na Radio-Beogradu je režirala radio-drame: „Tuba“ Nataše Drakulić (2006), „Patriota“ vizantijsku satiru nepoznatog autora (2007), „Vukovi“ Alfreda Brusta (2008), „Raspra“ Pjera Marivoa (2009), „Sačuvaj valcer za mene“ Vesne Perić (2010). Samostalne režije: Alfred Brust „Vukovi“ (ispit treće godine na FDU, listopad 2002) Predstava igrala u Narodnom pozorištu u Beogradu. Gostovala 2003. na Međunarodnom studentskom festivalu TEST 4 (kazalište ITD) u Zagrebu; Dušan Cvetić „Priča o Džipsiju Trolmanu“, Atelje 212 (premijera: 10. travanj 2004. - ekranizacija RTS/ TV TEATAR); Maja Pelević „Ler“, Narodno pozorište/kazalište/népszínház, Subotica (premijera: 11. ožujak 2005.); Iva Modli „Savršeni superheroj“, Kerempuh, Zagreb (premijera: 11. ožujak 2006. - kazališni festival Bjelovar BOK); Pjer Marivo, „Rasprava i tako te stvari“, SNP, Novi Sad (premijera: 15. prosinac 2006. - prema časopisu za kulturu BESTSELER uvrštena u pet najboljih predstava u sezoni 2006/2007); Dora Delbianco „Epitaf“, BNP, Zenica (premijera: 1. prosinac 2007. - festival MOSTARSKA LISKA 2008 / Haris Burina - nagrada za najbolju glumačku ulogu festivala; festival BIHAĆKO LJETO 2008); Hasan Džafić „Nevakat“ (Derviš Sušić), BNP, Zenica (premijera: 31. svibanj 2008. - 7. festival BH drame, Zenica 2008./nagrade: najbolji kostim, najbolji scenski pokret; 28. pozorišne/kazališne igre, Jajce, od 6 do 13. lipnja 2009./nagrade: najbolja predstava, najbolji glumac, najbolja mlada glumica); Theresia Walser „Monsun u aprilu“, Narodno pozorište, Beograd, režija javnog čitanja (premijera: 10. travanj 2009.); Petar Mihajlović „Radnička hronika“, Narodno pozorište, Beograd, režija javnog čitanja (premijera: 5. travanj 2010.).
RIJEČ REDATELJA ...ovom inscenacijom i korištenjem zvuka dvaju kultnih sarajevskih bendova („Zabranjeno pušenje“, „Letu štuke“), pokušat ću ispričati priču o tome da rat, nacionalizam i novo društvo nisu donijeli ništa što unapređuje život generacija koje dolaze (sve je ostalo potpuno isto kao i tih ranih devedesetih) - naravno, kroz priču o dva tinejdžera koji „sazrijevaju“ u isto vrijeme kada „sazrijeva“ i društveno-politička situacija koja vodi u propast. Tada je sve bilo jedno „veliko igralište“, gdje su se vodile „razne vrste igara“, a onda su se te „igre“ pretvorile u one „bez granica“. Traju do danas!... ....ovu predstavu posvećujem svome Ivaru, želeći da nove generacije imaju neku puno ljepšu budućnost.........
VLADIMIR ĐURĐEVIĆ rođen je 1977. godine u Beogradu. Završio gimnaziju u Zemunu, studirao mašinstvo, a zatim dramaturgiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Autor je nekoliko radio drama, drame „Ne igraj na Engleze“ (BDP), koscenarista igrane serije „Ono kao ljubav“ (6 epizoda) i scenarista igrane serije „Kuku Vasa“. Drame su mu objavljivane u časopisima Scena i Teatron. Oženjen. Otac devojčice koja je nedavno prohodala. Živi i radi u Zemunu.
REČ AUTORA Zahvaljujem se svojim profesorima, mentorima, Vesni Jezerkić i Stevanu Koprivici na stručnim savetima, strpljenju i vremenu koje su mi posvetili. Posebnu zahvalnost dugujem Egonu Savinu bez čije nesebične pomoći ovaj komad ne bi bio autentičan i dramatičan u toj meri u kojoj danas jeste.
